Weekend 8,9 en 10 augustus

Weekend 8,9 en 10 Augustus
Vrijdagavond 8 augustus zijn we vertrokken naar een kerkgebouw om daar met de lokale kerkelijke jongeren een dag te organiseren voor kinderen in de omgeving. We zijn daar samen met de lokale kerkelijke jongeren blijven slapen in de kerk tot en met zondagochtend.
Bij aankomst werden we al hartelijk onthaalt door wat mensen. De maaltijd stond al klaar en we konden meteen aanschuiven. Zoals gebruikelijk een flinke pan rijst, een stukje vlees en wat groenten.
Nog tijdens het eten arriveerden de jongeren. De meesten kenden we al, aangezien we hen hebben bezocht in de gastgezinnen. Het was leuk om hen weer te ontmoeten!
Na het eten werden onze slaapplaatsen gewezen. De jongens sliepen in de kerk en de meisjes in de pastorie. Sommige jongens lagen netjes op een matras, maar anderen lagen weer op een soort van hardboard. Dit was even wennen, maar na al die gastgezinervaringen konden we er wel doorheen zien.
In de avond maakten we nog even kennis met alle jongeren uit de groep. We hebben de hele avond met hen gechild en leuke gesprekken gevoerd. Dit ging allemaal in het Engels, maar dat ging uitstekend. We hebben over van alles en nog wat gepraat. Onder andere over de culturele verschillen en wat je als christen wel en niet hoort te doen. Het was leuk om hier met hen over te praten.
Daarna gingen we slapen. De volgende dag zou er een soort van VBW zijn van 1 dag.
Zaterdag
Op zaterdag ging het feest daadwerkelijk beginnen. De kinderen stroomden binnen bij de inschrijving. Het waren voornamelijk kinderen uit de buurt. Dus vooral uit de sloppenwijken.
Iedereen van onze groep kreeg een groepje met kinderen toegewezen verdeeld over verschillende leeftijden. Daarnaast zat in ieder groepje een zondagsschoolleider.
In de ochtend hebben we lekker geknutseld, gezongen en naar bijbelverhalen geluisterd. We hebben heel veel plezier gehad met de kinderen. Enkelen van ons hebben ook nog even geholpen bij het koken voor de maaltijd.
Daarna hebben we met z'n allen lekker gegeten. Na het eten kregen we even een half uurtje rust. Hierna gingen we weer terug naar de hoofdzaal om met de kinderen aan de slag te gaan. Toen we in de zaal binnenkwamen was het al een lekkere choas. De kinderen waren aan de slag geweest met verf. Ze mochten met verf een afdruk van hun hand maken. Al snel waren wij dus massaal high fives aan het geven en zaten helemaal onder de verf.
Om twee uur was het feest over. De kinderen werden naar huis gestuurd. Enkelen van ons hebben samen met wat Fillipijnse jongeren Truth or Dare gedaan. Dit is een leuk spelletje waarbij je vragen of opdrachten voor elkaar mag verzinnen. Hier kwamen de gekste dingen uit: “Vraag drie Filipijnse meisjes ten huwelijk” of “Geef een serenade met de gitaar”. We hebben gigantisch veel lol gehad!
In de avond hebben we samen met de jongeren een Fellowship gehad. Dit is een soort van jeugdclub. Jelle heeft wat laten zien van de PKN jeugdclubs en Timos heeft een bijbelstudie gehouden. Dit was erg mooi om te doen samen met de Filipino’s. Daarna hebben we nog met elkaar Truth or Dare gedaan.
Zondag
Zondag hebben we de dienst bijgewoond. Wij zouden een flinke bijdrage krijgen dus we keken er allemaal wel naar uit. En we werden niet teleurgesteld!
De dienst was werkelijk waar fantastisch. Het begon met de testimonies. Mensen van de gemeente mochten naar voren stappen om wat te vertellen aan de gemeente. Maurits heeft wat verteld over zijn periode van ziek zijn en bedankt voor het gebed. Jelle heeft een stuk voorbereid over de vraag: hoe heb je God zien werken in de Fillipijnen? Dit stuk is bijgevoegd in de blog (wel in het Engels).
Na de speeches heeft de dominiee gepreekt over de verloren zoon. Na de preek mochten wij nog wat liederen zingen in de kerk. Wietske heeft ons goed voorbereid en we hebben uiteindelijk twee opwekkingsliederen gezongen.
Ook hebben we voor de kerk wat cadeau’s uitgereikt aan de gastgezinnen. Een gemeentelid was jarig en werd naar voren geroepen. Wij mochten hem toezingen in het Nederlands terwijl hij op de stoel stond. De gemeenteleden vonden het fantatisch en stonden hard mee te klappen. Timos heeft nog een dankwoord gesproken naar de gemeente.
Na de dienst wilde de gehele gemeente met ons op de foto’s. We hebben een half uur ‘selfies’ staan maken in vrijwel iedere mogelijke samenstelling. De halve gemeente stond met Ipads, camera’s en telefoons om maar een foto van ons te kunnen maken. Hieruit blijkt maar weer hoe ongeloofelijk enthousiast deze mensen zijn omdat wij er zijn. Dat was hartverwarmend voor ons!
Na de fotosessie mochten we gaan eten. De hele gemeente bleef in de kerk eten dus we hadden nog genoeg tijd om met iedereen door te praten. Tijdens het eten hoorde we ineens roepen: “Balut Balut”. Het ging er toch echt van komen! Balut is het eten wat je moet hebben gegeten als je in de Filipijnen bent geweest. Het is een bevrucht eendenei. Dus een ei met daarin een klein eendje.
De balut werd ons voorgeschoteld en de hele gemeente begon te klappen en te joelen. De meesten van ons hebben de Balut gegeten met de conclusie dat het toch best nog wel mee viel. Het ziet er alleen flink vies uit!
Na het eten moesten we afscheid nemen. Dit vonden we heel erg jammer aangezien we met al heel veel mensen een goede band hebben. Men vertelde ons dat ze al 10 jaar verzoeken aan OMF hadden gedaan voor een groep zoals ons. Het is heel belangrijk dat de gemeente zich gesteund voelt en we begonnen nu pas te beseffen hoe groot de impact was. De mensen in de gemeente zijn echt fantastisch! Zo enorm gastvrij en iedereen is vrolijk en sociaal. We hebben kennisgemaakt met de warmeklimaatcultuur van de Fillipijnen!

Speech:
I like to start by saying that we have a great time here in the Filipinnes. The christians here are very kind for us and we have seen a lot about your culture.

They asked me to say something about how we experience God here in the Filipinnes. We are now two weeks in the Filipinnes and we heard and saw a lot in the churches and theYouth ministries. I have been to your service last week and i have been to some activities of the Youth ministrie.

The hospitality in the Filipinnes is really great. They give us a lot of good food and make our stay very pleasant.

When i am opening my Bible on Hebrews thirteen starting at the first verse it says: 'Continue loving each other as brothers and sisters in Christ. Always remember to help people by welcoming them into your home. ' The christians of this church show a perfect example of this verses by opening there houses for other brothers and sisters in Christ.

The people that we met are very open when they talk about faith. We did some Biblestudies with the youth and spoke with them about a lot of things. Ive learned personelly that you can pray for everything to God.
The christians that we met have a big trust in God also when they are in difficult situations. They believe that God is with them en will help them.
They pray for practicle things like when the ruff is leaking. They thrust God in all things. I will always remember that as an example for my life.

The Youth ministry you have is very special. I had a really good time here and they are very kind to us. I think the people who lead the group do a really good job by creating this Youth ministry.

Another thing i have mentioned here is the dicipleship. The christians like to talk about Jesus to other people how not know Jesus Christ personally as their Savior. They are not shy or ashamed to confess His name. They give me this little bookled and this explains the basics of the Christian faith. They give this to the people they visited.

In the Netherlands it somethimes difficult for me to talk to non Christians about my Faith. A lot of people think that they do not need an Savior and that they can do it all by themselves. They think that they have already everything.
I will ask you to pray for this people so that they will see they also need Jesus Christ as their savior.

When we talked to the youth here in the Youth ministry they told us that they thought we were really different from them. But after this two weeks they are convinced that we are almost the same as them. I think this is the same for the Churches in our town Rhenen and the church here.
The traditions are different but the heart stays the same. We read the same Bible and have the same God and sing a lot of times the same christian songs. For me it is an honour to meet brothers and sisters in Christ in this country.

I have also seen things here what makes us sad. I have seen a lot of poverty here. Small houses with an lot of children and parents that need to work al lot. I have also heard about the hurricanes that are very destructive.
It has been somethimes chocking for me and difficult to accept that we cannot help them. We will pray when we are back in the Netherlands for the Filipinnes. I hope they thrust God when the times are hard!

Thank you all for the good care you gave us and God bless you all!